Katalog zbiorów

W 1939 roku Scott mieszka w Hollywood. Jest pogrążony w długach i usiłuje napisać powieść, która przywróci mu sławę. Mimo związku z redaktorką rubryki towarzyskiej, pozostaje lojalny wobec Zeldy - swojej żony, muzy i bratniej duszy. Żeby naprawić nadszarpnięte małżeństwo, Scott organizuje wyjazd na Kubę. Jednak nawet w idyllicznej scenerii Zelda i Scott nie są w stanie uciec od niebezpiecznej intensywności ich relacji. Oboje rozpaczliwie też trzymają się wspomnień z lat 20., kiedy byli młodzi, sławni i zakochani. Podróż na Kubę nieuchronnie obnaża ich utraconą niewinność i staje się ostatnim rozdziałem historii miłosnej Fitzgeraldów.

Zelda i Francis Scott Fitzgerald byli piękni i przeklęci - jak bohaterowie jego powieści z 1922 roku, która wydaje się proroczą wizją ich własnych losów. Przeklęci kochankowie, których burzliwe życie wypełnione miłością i zdradą, zazdrością i obsesją nieuchronnie wiodło do tragedii.
Piękni, bogaci i beztroscy wiedli bajkowe życie. Byli najsłynniejszą parą Ameryki szalonych lat 20. Olśniewający, utalentowani, skąpani w blasku fleszy królowali na pierwszych stronach gazet i wśród elit intelektualnych. Pławili się w luksusie, bawili w najelegantszych klubach Nowego Jorku i Paryża, przy dźwiękach jazzowych big bandów i strzelających korków szampana. Prowokowali ekstrawagancją, rzucali wyzwanie dawnej moralności, przekraczali granice, byli bohaterami niezliczonych plotek i skandali - najsławniejszymi "celebrytami" lat 20. i początku lat 30.
Tymczasem tragedia zbliżała się nieuchronnie: pogłębiający się alkoholizm Scotta, niespełnione ambicje artystyczne Zeldy - pisarki, malarki, tancerki - a wkrótce jej choroba psychiczna.